اگر میتوانستید غذاهای مناسبی برای کمک به کیفیت خواب و داشتن بهترین خواب ممکن انتخاب کنید، چه میکردید؟ اگر میدانستید کدام غذاها از خواب خوب جلوگیری میکنند از آنها پرهیز میکردید، اینطور نیست؟ در اینجا چنین فرصتی برایتان فراهم شده تا درباره تاثیر غذاهایی که میخورید بر خواب خوب شب بیشتر بدانید.

1- غذاهای سرشار از تریپتوفان مصرف کنید  

همه ما شنیده ایم که نوشیدن شیر گرم شب هنگام چه خواب خوبی برایمان رقم میزند اما میدانید چرا ؟ محصولات لبنی حاوی تریپتوفان هستند که خواب را بهبود میبخشد. غذاهای دیگر حاوی مقدار زیادی تریپتوفان عبارتند از مغزهای گیاهی و تخمه ها، موز، عسل و تخم مرغ.

2- کربوهیدرات مصرف کنید

غذاهای سرشار از کربوهیدراتها با افزایش تریپتوفان در خون در کنار غذاهای لبنی مکمل خوبی برای خواب به شمار می آیند. بنابراین اگر به دنبال مقداری میان وعده شبانه دیر وقت هستید تا خوابتان بگیرد، میتوانید یک کاسه شیر و غلات صبحانه، ماست و کراکر یا نان و پنیر بخورید.

3- پیش از خواب میان وعده بخورید

اگر دچار بی خوابی شده اید، وجود مقدار کمی غذا در معده به شما کمک میکند بخوابید. اما از این شیوه به عنوان مجوز پرخوری استفاده نکنید، این میان وعده باید کم باشد. غذای سنگین دیر وقت میتواند بر دستگاه گوارش فشار وارد آورد و موجب ناآرامی شما شده و خوابتان را دچار مشکل میکند.

4- از برگر و غذاهای سرخ کردنی پرهیز کنید

اگر به دنبال دلیل دیگری برای اجتناب از غذاهای پرچرب هستید، این مطلب را بخوانید: تحقیقات نشان داده اند که افرادی که اغلب غذاهای پر چرب میخورند نه تنها دچار اضافه وزن میشوند بلکه اختلال در سیکل خواب را نیز تجربه میکنند. غذای سنگین گوارش را فعال میکند و این باعث میشود در میان خواب نیاز به توالت پیدا کنید.

5- مراقب کافئینهای نهفته باشید

تعجبی ندارد که یک فنجان قهوه در شب میتواند خوابتان را دچار اشکال کند. حتی کافئین متوسط نیز موجب اختلال خواب میشود. اما اغلب افراد برخی منابع کافئین مانند شکلات، نوشابه، چای و قهوه کافئین زدایی شده را نمیشناسند یا آنها را فراموش میکنند. برای خواب بهتر 4 تا 6 ساعت پیش از زمان خواب از مصرف کافئین خودداری کنید.

6- داروها نیز ممکن است حاوی کافئین باشند

برخی از داروهای تجویزی و بدون نسخه حاوی کافئین هستند مانند مسکنها، قرصهای کاهش وزن، دیورتیکها و داروهای سرماخوردگی. این داروها و داروهای دیگر ممکن است به اندازه یک فنجان قهوه و یا حتی بیشتر از آن کافئین داشته باشند. برچسب روی داروهای غیر تجویزی یا تجویزی را بخوانید تا بدانید این داروها با خواب شما تداخل ایجاد میکنند یا نه.

7- مشروبات الکلی مصرف نکنید

اگر چه به ظاهر ممکن است الکل موجب به خواب رفتن سریعتر فرد شود اما بیداریهای مکرر، کاهش کفیت خواب، سردرد، تعریق شبانه و کابوس نیز حاصل مصرف الکل است.

8- حواستان به غذاهای تند و سنگین باشد

خوابیدن با شکم پر موجب ناآرامی میشود. چون دستگاه گوارش هنگامی که میخوابید کندتر کار میکند ممکن است موجب سوزش معده شود. غذاهای تند و ادویه ای نیز چنین تاثیری دارند. غذای پر حجم و سنگین را حداقل 4 ساعت پیش از زمان خواب مصرف کنید.

9- مصرف پروتئین شبانه را به حداقل برسانید

پروتئین بخش مهمی از رژیم غذایی روزانه است اما برای زمان خواب اصلا مناسب نیست. گوارش غذاهای سرشار از پروتئین و چربی سخت تر است بنابراین نزدیک زمان خواب از مصرف آنها صرف نظر کنید و به جای آن یک لیوان شیر گرم یا مقدار کربوهیدراتهای خوب مانند کراکر مصرف کنید.

10- از ساعت 8 شب مصرف مایعات را به حداقل برسانید

مصرف مقدار کافی مایعات در روز برای بدن لازم است اما پیش از خواب میتواند برایتان مشکل ایجاد کند. اگر در حین خواب مجبور باشید دائما برای رفتن به توالت بیدار شوید خوابتان دچار اختلال شده و از کیفیت آن کاسته میشود.

11- فریب آرامش بخشی ظاهری سیگار را نخورید

نیکوتین ماده محرکی است که تاثیری مشابه کافئین دارد. از سیگار به خصوص نزدیک به زمان خواب یا هنگام بیداری نیمه شب، اجتناب کنید .

یک متخصص طب سنتی گفت: گرم نگه داشتن شکم از راه های بهبود نفخ شکم است. همچنین بهترین غذا برای درمان نفخ شکم مصرف «نخود آب» است. دكتر فاطمه نجات بخش عضو هیئت علمی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره نفخ اظهار داشت: نفخ از شایع ترین علائم گوارشی است که در زنان بیشتر از مردان بروز پیدا می کند.

به گفته وی مصرف غذا با حجم زیاد، مصرف آب با غذا، مصرف غذاهای بدون کیفیت، مصرف غذاهای نفاخ، مصرف غذاهای آبدار، حرکت شدید بعد از غذا همه از عوامل بروز نفخ به شمار می آیند. این متخصص طب سنتی افزود: سردی مزاج معده موجب بروز نفخ می شود که سرد شدن مزاج معده دارای علائمی مانند سوء هاضمه و هضم غذاهای خیلی سبک و عدم هضم غذاهای سنگین، ترش کردن معده و تمایل به مصرف غذاهای سرد است.

نجات بخش گفت: افراد مبتلا به نفخ از مصرف ترشی ها، آب سرد و غذاهای نفاخ پرهیز کنند و توصیه می شود این افراد ورزش زیاد انجام دهند و در حد طاقت گرسنگی و تشنگی را تحمل کنند. همچنین، این افراد شکم خود را با کیسه محتوی ارزن یا نمک یا سبوس گرم کنند به نحوی که کیسه محتوی این مواد را در جای گرم مانند فر یا ماکروفر قرار دهند، 20 دقیقه تا نیم ساعت روی شکم خود قرار داده تا معده گرم شود، این کار در بهبود بسیاری از علائم گوارشی مفید است.

وی بیان کرد: بهترین غذا برای درمان نفخ شکم مصرف «نخود آب» با ادویه دارچین و زعفران است به این ترتیب که مقدار دلخواه نخود را با آب پخته و به آن ادویه اضافه کرده و مصرف کنند البته نخود آب را با مقداری گوشت نیز می توان پُخت. این متخصص طب سنتی عنوان کرد: خوردن آسیاب شده مصطکی (مصطکی صمغ یا شیره رزینی زردرنگی است که از شاخه ها و ساقه های درختچه ای از خانواده پسته گرفته می شود) با شکر و روغن مالی شکم با روغن هایی مانند سیاه دانه خود برای رفع نفخ مفید است. نجات بخش یادآور شد: به طور کلی برای پیشگیری از نفخ باید از تمام عواملی که موجب بروز نفخ می شود پرهیز کرد.

جویدن یخ 

یخ ماده ای طبیعی و بدون شکر است بنابراین ممکن است تصور کنید خوردن آن ضرری ندارد اما جویدن قطعات سخت یخ میتواند دندانهایتان را لب پر کرده و یا حتی دچار ترک خوردگی کند. اگر جویدن یخ موجب تحریک بافت نرم داخل دندان شود، دندان درد مکرر حاصل آن خواهد بود. غذاهای داغ و سرد ممکن است موجب درد سریع و شدید و ناگهانی یا دندان درد ادامه دار شود. دفعه بعدی که هوس یخ خوردن کردید، مقداری آدامس بدون شکر به جای آن بجوید.

انجام ورزش بدون محافظ دهان 

هنگام انجام هر گونه ورزش برخوردی ، بدون محافظ دندان به میدان نروید. محافظ دندان یک ابزار پلاستیکی پرسی است که از ردیف بالایی دندانها محافظت مینماید و بدون آن ممکن است دندان هنگام وارد آمدن ضربه، لب ترک خورده و یا حتی بشکند. محافظ دندان متناسب با خود را میتوانید به صورت آماده خریداری کرده و یا از دندان پزشک بخواهید محافظ دهان مخصوص شما بسازد.

شیشه شیر هنگام خواب 

محافظت از دندان هیچ وقت زود نیست. اگر هنگام خواب کودک شیر خواره به او شیشه شیر یا آبمیوه بدهید، دندانهای تازه او را در مسیر پوسیدگی قرار میدهید. کودک ممکن است به خوابیدن با شیشه در دهان، عادت کند و دندانهایش در تمام طول شب غرق در شکر باشند. بهتر است شیشه کودک را خارج از گهواره او بگذارید.  

زیور آلات زبان 

زیور آلات زبان ممکن است مد باشد اما وجود یک شی فلزی در دهان به دندان ضربه وارد کرده و ممکن است موجب ترک خوردن آن شود. زیورآلات لب نیز همین خطر را به دنبال دارد. وقتی شی فلزی به لثه مالیده میشود به آن صدمه وارد کرده و ممکن است منجر به افتادن دندان شود. دهان منبع باکتریها است بنابراین این زیور آلات خطر عفونت و زخم دهان را افزایش میدهند. به طور کلی اگر قصد دارید از این زیور آلات استفاده کنید حتما پیش از آن با دندانپزشک مشورت نمایید.

دندان قروچه 

دندان قروچه به مرور زمان پوشش مینای دندان را از بین میبرد. اغلب استرس و عادات خواب موجب دندان قروچه میشوند بنابراین ممکن است کنترل آن دشوار باشد. در طول روز از مصرف غذاهای سفت خودداری کنید تا درد و آسیب ناشی از این عادت کاهش یابد. میتوانید شب هنگام از محافظ دهان استفاده کنید (ابزاری مخصوص محافظت از دندانها در مقابل دندان قروچه) تا در حین خواب دندانهایتان به خاطر ساییده شدن صدمه نبینند.

شربت سرفه 

این که قطره و شربت سرفه در داروخانه ها به فروش میرسد دلیل نمیشود که مصرف آن ضرری نداشته باشد. بیشتر شربت سرفه ها پر از شکر هستند بنابراین پس از مصرف آنها دندانهایتان را خوب مسواک بزنید. فرقی نمیکند شکر چسبیده به دندانهایتان از شربت سرفه بوده یا شکلات، در هر صورت موجب تخریب دندان میشود. شکر با پلاکهایی که روی دندانها چسبیده اند، واکنش میدهد، سپس باکتریهای موجود در پلاکها شکر را به اسید تبدیل میکنند که مینای دندان را حل میکند و موجب تشکیل سوراخهای ریز در دندان میگردد.

پاستیل و آدامس

همه خوراکیهای شیرین پوسیدگی دندان را تسریع میکنند اما برخی از شکلاتها تاثیر مخربتری دارند. آدامس مدتها در دهان قرار دارد و ساعتها محتوای شکر آنها بر روی دندان باقی مانده و به اسید تبدیل شده و این اسید در تماس با مینا قرار دارد. اگر میخواهید آدامس و پاستیل بخورید به جای یک میان وعده جدا، آن را در همراه یک وعده غذایی مصرف کنید. در حین غذا بزاق بیشتری ترشح میشود که اسید و مواد باقیمانده شکلات را تا حدی میشوید و پاک میکند.

نوشابه 

شکلات تنها منبع شکر دریافتی نیست. نوشابه ها 11 قاشق چایخوری شکر در هر جیره غذایی دارند. علاوه بر آن نوشابه حاوی اسید سیتریک و اسید فسفریک است که مینای دندان را میزداید. نوشابه های رژیمی اگر چه شکر ندارند اما اسید بیشتری به شکل شیرین کننده مصنوعی دارند.

باز کردن همه چیز با دندان 

باز کردن بطری و پاره کردن پلاستیک با دندان ممکن است مرسوم باشد اما یکی از عادات بدی است که دندانها را خراب میکند. استفاده از دندان به عنوان ابزار میتواند موجب لب پر شدن یا ترک خوردن آن شود. به جای این کار همیشه یک قیچی و در باز کن کوچک همراه خود داشته باشید. دندانهای شما فقط برای خوردن طراحی شده اند.

نوشیدنی های انرژی زا 

تردیدی وجود ندارد که نوشیدنیهای ورزشی سرد پس از ورزش احساس انرژی و طراوت میبخشند اما این نوشیدنیها معمولا محتوای شکر زیادی دارند و همانند شکلات و نوشابه به مینای دندانهای شما حمله اسیدی میکنند. اگر این نوشیدنیها را به طور مکرر مصرف کنید دندانهایتان دچار پوسیدگی میشوند. یک راه بهتر جلوگیری از بی آب شدن بدن در باشگاه، مصرف آب بدون کالری و شکر است.

آبمیوه 

آبمیوه سرشار از ویتامین و آنتی اکسیدانها است اما متاسفانه بیشتر آنها مقدار زیادی شکر نیز دارند. برخی از آبمیوه ها به اندازه نوشابه شکر دارند. به عنوان مثال در نوشابه پرتقال تنها 10 گرم شکر بیشتری نسبت به آبمیوه پرتقال وجود دارد. میوه ها قند طبیعی دارند بنابراین به دنبال آبمیوه هایی باشید که شکر افزودنی ندارند. همچنین میتوانید با افزودن مقداری آب به آبمیوه حاوی شکر، مقدار شکر آن را کاهش دهید.

چیپس سیب زمینی 

باکتریهای موجود در پلاک دندان غذاهای نشاسته ای را نیز به اسید تبدیل میکنند. حمله این اسید به دندان بیست دقیقه طول میکشد و اگر غذا بین دندانهایتان باقی مانده باشد یا مرتب میان وعده مصرف کنید، مدت این حمله طولانی تر نیز خواهد بود. پس از مصرف چیپس سیب زمینی یا غذاهای نشاسته ای دیگر که ممکن است بین دندانها باقی بمانند، نخ دندان بکشید.

میان وعده مداوم 

میان وعده ها باعث میشوند بزاق کمتری در حین غذا ترشح شود و بنابراین ذرات غذا مدت بیشتری در دهانتان باقی بمانند. از میان وعده به دفعات زیاد خودداری کنید و از میان وعده های کم شکر و کم نشاسته مانند هویج، بیشتر استفاده کنید.

جویدن مداد 

برخی افراد هنگام تمرکز بر کار یا مطالعات مداد یا خودکار خود را میجوند. این کار همانند جویدن یخ، به دندانها صدمه میزند. زمانی که دوست دارید چیزی بجوید، آدامس بدون شکر انتخاب بهتری است. جویدن جریان بزاق را تحریک میکند، بزاق موجب تقویت و استحکام دندانها و محافظت از آنها در مقابل اسیدهای از بین برنده مینا میشود.

قهوه 

رنگ تیره قهوه و اسیدیته قهوه به مرور زمان موجب زرد شدن دندانها میشود. خوشبختانه لکه حاصل با روشهای مختلف سفید کردن دندان به راحتی پاک میشود. در صورتی که نگران تغییر رنگ دندان خود هستید با دندانپزشک صحبت کنید.

سیگار کشیدن 

سیگار و محصولات دیگر تنباکو مانند قلیان، زرد شدن دندانها و بیماریهای لثه که منجر به افتادن دندان میشوند را در پی خواهد داشت. همچنین تنباکو موجب سرطان دهان، لب و زبان میشود. اگر به دنبال یک دلیل دیگر برای ترک سیگار هستید، به چهره خود هنگام لبخند فکر کنید.

نوشیدنی های الکلی

نوشیدنی های الکلی مینای دندان را خراب کرده و موجب ایجاد لکه های زبر در آن میشوند که دندان را مستعد لکه و پوسیدگی مینماید.

زیاده روی در خوردن 

زیاده روی در خوردن اغلب شامل مصرف مقدار زیادی شیرینی میشود که به پوسیدگی دندان منتهی میگردد. پرخوری دوره ای - پاکسازی (پرخوری و سپس استفراغ عمدی) برای دندان مخرب تر نیز هست چون اسیدهای قوی موجود در مواد استفراغی، دندان را فرسایش داده و آن را ضعیف و شکننده میکنند. این اسیدها موجب بوی بد نفس نیز میگردند. بولیمیا (پرخوری عصبی) میتواند انواع مشکلات سلامتی برای فرد ایجاد کند بنابراین در صورت چنین مشکلی باید به پزشک مراجعه کنید.

پتاسیم: کاهش دهنده فشار خون 

بسیاری از بزرگسالان برخی از مواد مغذی را به مقدار کافی دریافت نمیکنند که پتاسیم یکی از مهمترین ترین آنها است. مطالعات نشان میدهد که پتاسیم میتواند به حفظ فشار خون سالم کمک کند. همچنین از عملکرد عصب، عضله و باروری پشتیبانی میکند. اگر چه پتاسیم به صورت طبیعی در بسیاری از مواد غذایی مانند شیر، سیب زمینی، سیب زمینی شیرین، حبوبات، آووکادو و موز وجود دارد با این وجود بسیاری از مردم پتاسیم کافی مصرف نمیکنند.

منیزیم: پیشگیری از بیماریها 

مقدار ناکافی منیزیم با مشکلاتی مانند پوکی استخوان، فشار خون بالا، دیابت، کرامپ عضلات و بیماری قلبی مرتبط است. برخی افراد مانند سالمندان، افرادی که مشکلات معده ای یا روده ای دارند و افرادی که الکل مصرف میکنند در خطر کمبود منیزیم قرار دارند. برای تامین منیزیم اسفناج، لوبیا، نخود، غلات کامل و مغزهای گیاهی (به خصوص بادام) مصرف کنید. این مواد غذایی تاثیر شگرفی بر سلامتی میگذارند.

ویتامین آ: افزایش بتاکاروتن بدن 

دو نوع ویتامین آ وجود دارد: کاروتنوئیدها (مانند بتاکاروتن) و رتینول. بتاکاروتن کاروتنوئید موجود در بسیاری از مواد غذایی زرد و نارنجی رنگ (مانند هویج، سیب زمینی شیرین، کدو حلوایی و نیز اسفناج و بروکلی) است. ویتامین آ نقش حساسی در پشتیبانی از بینایی، ایمنی و رشد بافتها دارد.

ویتامین دی: تقویت قلب و ذهن 

ویتامین دی در رشد استخوانها، عضلات و رشته های عصبی و نیز تقویت سیستم ایمنی مهم است. اگر چه بدن خود میتواند به کمک نور خورشید ویتامین دی تولید کند اما کارشناسان توصیه میکنند ویتامین دی را از منابع دیگر نیز دریافت کنیم. مواد غذایی معدودی به صورت طبیعی حاوی ویتامین دی هستند مانند ماهی های چرب مانند سالمون و ماکرل (خالخالی)، قارچها، جگر، پنیر و زرده تخم مرغ. برخی محصولات لبنی، آب پرتقال و بسیاری از محصولات غلات صبحانه با ویتامین دی غنی میشوند.

کلسیم: عملکردی فراتر از استحکام استخوانها 

احتمالا همه شما میدانید که کلسیم برای سلامت دندانها و استخوانها مفید است اما فواید کلسیم خیلی فراتر از این موارد است. کلسیم به حفظ عملکرد عضلات و ضربان قلب یاری میرساند. حتی به پیشگیری از فشار خون نیز کمک میکند. لبنیات منبع خوبی برای دریافت کلسیم است اما غذاهایی مانند سالمون، کلم بروکلی نیز کلسیم دارند. بدون دریافت مقدار کافی ویتامین دی بدن نمیتواند کلسیم دریافتی را جذب کند.

ویتامین ث: مفید برای سلامت استخوانها 

ویتامین ث که در بسیاری از میوه ها و سبزیجات یافت میشود رشد بافتها و استخوانها را بهبود میبخشد. ویتامین ث آنتی اکسیدانی است که به محافظت از سلولها در برابر آسیب رادیکالهای آزاد کمک میکند. برخی مطالعات نشان داده است که دوز بالای ویتامین ث (2000 میلی گرم در روز) میتواند طول دوره علائم سرماخوردگی را کاهش دهد. بسیاری از مردم معتقدند ویتامین ث از سرماخوردگی پیشگیری میکند اما تحقیقات چنین باوری را تایید نمیکنند.

فیبر: کمک به روده 

فیبر موجود در غلات، حبوبات و محصولات کشاورزی فواید بسیار زیادی دارد. فیبر به کاهش کلسترول و بهبود عملکرد و نظم حرکات روده کمک میکند. همچنین خطر بیماری قلبی، دیابت و برخی سرطانها را کاهش میدهد و برای افرادی که میخواهند وزن کمک کنند گزینه بسیار عالی است. غذاهای پر فیبر اغلب کم کالری و سیر کننده هستند. اگر مکملهای فیبر مصرف میکنید، ممکن است برخی مانع کامل جذب مکملها و داروها شوند بنابراین فیبر را دو ساعت پیش از غذا یا دارو مصرف کنید.

خیلی از افراد به دلیل مشغله کاری، کمبود وقت و... نمی توانند در یک باشگاه ورزشی ثبت نام کنند و ترجیح می دهند وسیله ورزشی تهیه و در محیط خانه ورزش کنند. یکی از وسایل ورزشی که امروزه در خیلی از خانه ها یافت می شود، تردمیل است، اما هنگام استفاده از این وسیله به ظاهر ساده هم باید به نكته هایی توجه كرد.

پس قبل از خرید تردمیل این 9 نکته را به یاد بسپارید:

1) برای انتخاب تردمیل به وزنتان توجه کنید: اغلب خریداران تردمیل وقتی به مراکز فروش تجهیزات ورزشی مراجعه می کنند، نوع تردمیل را با توجه به بودجه مالی ‎شان انتخاب می کنند. این روش کاملا غلط است چون هر تردمیلی خصوصیات منحصر به فردی دارد؛ مثلا بعضی از تردمیل ها برای افراد کم وزن ساخته شده اند و بعضی برای افراد سنگین وزن با بیشتر از 110 کیلوگرم وزن.

2) در انتخاب تردمیل به سرعت آن توجه کنید: تردمیل های مد یا مدیکال، تردمیل های گرانقیمت و حساسی هستند که معمولا در کلینیک های پزشکی ورزشی و بیمارستان ها از آنها استفاده می شود. سرعت حرکت این نوع تردمیل ها پایین است. تردمیل های باشگاهی برعکس تردمیل های مدیکال سرعت بالا و توان بیشتری دارند. تردمیل های خانگی هم همان طور که از نامشان پیداست، طوری طراحی شده اند که برای خانه مناسب هستند. این نوع تردمیل ها نیز امکانات متعدد و سرعت محدودی دارند.

3) به نوع و مارک تردمیل دقت کنید: اگر تردمیل خیلی ارزان قیمت باشد و کیفیت پایینی داشته باشد، ممکن است به تدریج دچار لرزش شود و همین لرزش ها می تواند به مفاصل اندام تحتانی بدن آسیب وارد کند پس نوع تردمیل معیار مهمی در انتخاب است.

4) تردمیل را در محیطی مناسب قرار دهید: اتاقی که تردمیل را در آن قرار می دهید، باید فضای کافی داشته و اطرافش خلوت باشد. قرار گرفتن تردمیل در کنار اجسام محکم و برنده مانند میز شیشه ای یا گلدان و... خطرناک است چون همیشه احتمال سقوط ورزشکار از روی دستگاه وجود دارد. همچنین اتاق باید تهویه خوبی داشته باشد.

5) از تردمیل درست استفاده کنید: خیلی از افراد ابتدا روی نوار گردان تردمیل می ایستند و سپس دكمه شروع را فشار می دهند و شروع به دویدن می کنند. این کار کاملا غلط است. برای شروع اول باید دو پا در کناره دستگاه قرار داده و سپس با سرعت آهسته تردمیل روشن شود و  فرد آرام روی نوار گردان تردمیل قرار گیرد و به تدریج سرعت را بالا ببرد.

6) حتما طناب تردمیل را به پیراهنتان وصل کنید: همه تردمیل ها دكمه شروع و پایان دارند. دكمه پایان با یک طناب نازک به پیراهن ورزشکار وصل می شود. معمولا هم اغلب کاربران تردمیل از آن استفاده نمی کنند. این دكمه برای این است که وقتی فاصله فرد از دستگاه زیادتر می شود و امکان افتادن او از روی دستگاه وجود دارد؛ با کنده شدن نوار از دكمه؛ دستگاه خود به خود خاموش و بدین ترتیب از آسیب و واژگون شدن ورزشکار جلوگیری  شود.

7) تردمیل برای بعضی از بیماران خطرناک است: تردمیل نیز مانند خیلی از وسایل ورزشی دیگر برای بعضی ها مناسب است و برای بعضی ها نا مناسب. برخی از افراد مبتلا به بیماری قلبی، ریوی، دیابت و... هستند. این بیماران نمی توانند با سرعت بالا روی تردمیل بدوند. این نوع ورزش نه تنها برای آنها سودی ندارد بلکه احتمال آسیب به قلب و ریه را بیشتر می کند. توانایی بیماران در استفاده از تردمیل باید به وسیله پزشک مشخص شود. همچنین افرادی که آرتروز اندام تحتانی (زانو یا مفصل ران) دارند، نباید از تردمیل به خصوص از نوع خانگی استفاده کنند چون احتمال تشدید درد مفاصل در این افراد وجود دارد ولی فردی که وزن مناسب و سلامت کامل جسمی دارد هیچ منعی در استفاده از تردمیل ندارد.

8) بدون کفش روی تردمیل نروید: افرادی که روی تردمیل می دوند، حتما باید کفش کتانی مناسب و جوراب به پا داشته باشند. کوبیدن پاشنه و کف پای بدون حفاظ به مرور بر مفاصل و استخوان ها فشار می  آورد و به آن صدمه می رساند.

9) هر روز از تردمیل استفاده نکنید: نیازی نیست که هر روز از تردمیل استفاده کنید و به ورزش روزانه خود تنوع دهید؛ یعنی اگر 2 روز با تردمیل کار می کنید، 3-2 روز هم در پارک ورزش کنید. چون استفاده مدام از تردمیل باعث صدمه به زانو یا مفاصل دیگر می شود.

دکتر شاهین صالحی متخصص پزشکی ورزشی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

داروهای بدون نسخه و سوپ مرغ برای هر دو بیماری مفید است؟ تشخیص بین سرماخوردگی و آنفلوانزا مهم است چون در مورد آنفلوانزا ممکن است عوارض جدی مانند ذات الریه یا حتی مرگ اتفاق بیفتد. بهتر است آنفلوانزا ظرف 48 ساعت پس از بروز علائم درمان شود. داروهای ضد ویروسی تجویزی میتواند دوره بیماری را کوتاه نماید. 

آنفلوانزا: سریع و خشن 

اگر احساس میکنید زیر کامیون له شده اید، احتمالا آنفلوانزا دارید. آنفلوانزا علائمی مانند گلودرد، تب، سردرد، درد عضلانی، احتقان و سرفه دارد که معمولا سریع و ناگهانی ایجاد شده و شدیدتر  از علائم سرماخوردگی معمولی هستند. در سرماخوردگی معمولا آبریزش بینی یا گرفتگی بینی رخ میدهد. علائم آنفلوانزا معمولا ظرف دو تا پنج روز بهبود می یابد اما ممکن است یک هفته یا بیشتر احساس خستگی و بیحالی داشته باشید. سرماخوردگی به تدریج شدید شده و حدود یک هفته طول میکشد. 

آیا آنفلوانزای خوکی (H1N1) هنوز یک تهدید به شمار می آید؟ 

مدتی پیش خبر انتشار و ابتلای آنفلوانزای خوکی زیاد شنیده میشد اما همه گیری آن در سال 2010 رسما پایان یافت. در حال حاضر واکسن آنفلوانزا میتواند در مقابل آنفلوانزای فصلی و خوکی از شما محافظت نماید. آنفلوانزای خوکی و آنفلوانزای معمول فصلی علائم مشترک زیادی دارند: سرفه، گلودرد، تب (اگر چه همه افراد دچار تب نمیشوند) و بدن درد. اما بسیاری از افراد مبتلا به آنفلوانزای خوکی مشکلات معده مانند اسهال و استفراغ را نیز تجربه مینمایند. 

تب: معمولا به معنی آنفلوانزا است 

اگر چه برخی افراد ممکن است هنگام سرماخوردگی نیز تب خفیفی را تجربه کنند اما در بیشتر موارد چنین نیست. اگر آنفلوانزا دارید احتمالا تب 37.7 تا 38.8 درجه سانتیگراد یا بالاتر خواهید داشت. شدت تب در کودکان معمولا بیشتر از این مقدار بوده و در حین سرماخوردگی نیز احتمال بیشتری دارد که دچار تب شوند. 

آنفلوانزا: خستگی ممکن است هفته ها به طول بینجامد 

وقتی گرفتار آنفلوانزا میشوید احساس خستگی شدید و درد عمومی در بدن را تجربه میکنید. این خستگی و ضعف ممکن است تا سه هفته طول بکشد و در افراد مسن و افرادی که بیماریهای مزمن یا ضعف سیستم ایمنی دارند این مدت حتی طولانی تر هم میشود. در سرماخوردگی معمولا تنها چند روز این احساس بد را خواهید داشت. 

سرماخوردگی و آنفلوانزا هر دو موجب سردرد میشوند 

سردرد نشانگر قابل اعتمادی برای تشخیص سرماخوردگی از آنفلوانزا نیست اما سردرد ناشی از سرماخوردگی همانند سایر علائم سرماخوردگی خفیفتر از سردرد آنفلوانزا است. 

سرماخوردگی و آنفلوانزا هر دو موجب سرفه میشوند 

چون هر دوی این بیماریها مربوط به دستگاه تنفسی هستند و مسیر هوایی را تحت تاثیر قرار میدهند سرفه از علائم معمول و مشترک آنها است.  ذات الریه عفونت ریوی است که ممکن است در نتیجه آنفلوانزا اتفاق بیفتد. در صورت مشاهده علائم زیر به پزشک مراجعه کنید: سرفه تان بهبود نمی یابد، تب بیشتر از 38.8 درجه سانتیگراد و لرز را تجربه میکنید، تنگی نفس، کوتاهی تنفس  یا درد سینه حاصل از سرفه دارید یا هنگام سرفه ترشحات سبز زرد یا خونی دارید.  

سرماخوردگی و آنفلوانزا هر دو موجب گوش درد میشوند 

سرماخوردگی و آنفلوانزا هر دو ممکن است گوش درد ایجاد کنند چون شیپور استاش را که گلو را به گوش میانی مرتبط میکند، تحریک میکنند. این تحریک موجب درد مبهم یا سوزشی میشود. گوش درد مربوط به سرماخوردگی و آنفلوانزا معمولا خود به مرور رفع میشود. اگر درد بیشتر از دوره بیماری تان طول کشید یا درد شدید و ناگهانی احساس کردید، به پزشک مراجعه کنید. ممکن است دچار عفونت گوش شده باشید که نیاز به درمان دارد. 

سرماخوردگی: اغلب با گلودرد شروع میشود 

بیشتر سرماخوردگی ها با گلودردی که یک تا دو روز طول میکشد، شروع میشوند. آبریزش و گرفتگی بینی نیز شایع است. گلودرد میتواند علامت آنفلوانزا نیز باشد. در آنفلوانزا گلودرد همراه با خستگی و علائم دیگری است که معمولا همه با هم ایجاد میشوند. 

آبریزش و گرفتگی بینی میتواند به معنی سرماخوردگی باشد 

اگر همراه با آبریزش بینی علائمی مانند تب، درد زیاد و احساس خستگی شدید ندارید، احتمالا سرماخورده اید. البته بسیاری از افرادی که دچار آنفلوانزا میشوند نیز آبریزش بینی و عطسه دارند.  هم سرماخوردگی و هم آنفلوانزا میتوانند به عفونت سینوس منجر شوند. مشخصه آن درد مداوم و عمیق در ناحیه گونه، پیشانی یا برامدگی بینی است. معمولا درد با حرکت ناگهانی سر یا فشار بدتر میشود. برای درمان عفونت سینوس باید به دنبال کمک پزشکی باشید. 

تست سواب به سرعت میتواند آنفلوانزا را شناسایی کند 

سریعترین و موثرترین راه برای پی بردن به این که بیماری شما سرماخوردگی است یا آنفلوانزا، آزمایش سواب است (سواب ابزاری شبیه به گوش پاک کن است). به این صورت که با سواب گلو یا بینی پزشک مقداری از مخاط گلو یا بینی را برداشته و بررسی میکند و به راحتی میتواند ظرف سی دقیقه به شما بگوید ویروس آنفلوانزا دارید یا نه. اگر تست آنفلوانزا مثبت باشد و علائم شما ظرف 48 ساعت شروع شود پزشک ممکن است برای کمک به بهبودی درمان ضد ویروسی برایتان تجویز کند. 

آنفلوانزا: سریعا درمان ضد ویروسی را آغاز کنید 

آنفلوانزا ممکن است شدید باشد اما داروهای ضد ویروسی در صورتی که ظرف دو روز پس از شروع بیماری مصرف شوند حال شما را بهتر کرده و دوره بیماریتان را یک تا دو روز کوتاهتر میکنند. داروهای بدون نسخه نیز میتوانند برخی علائم آنفلوانزا مانند سرفه و احتقان را کاهش دهند. برای مصرف داروهای بدون نسخه حتما برچسب روی دارو و دستور العمل مصرف آن را به دقت بخوانید تا بدانید آن را دقیقا به چه صورت مصرف کنید. 

سرماخوردگی: داروهای بدون نسخه میتوانند علائم را تخفیف دهند 

داروهای بدون نسخه مانند داروهای ضد سرفه، ضد احتقان و آنتی هیستامینها میتوانند به رفع سرفه، احتقان و علائم بینی کمک کنند. استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن میتواند درد یا سردرد را برطرف نماید. بسیاری از داروهای سرفه و سرماخوردگی ترکیبات یکسانی دارند بنابراین ممکن است ناخواسته با مصرف آنها دچار اوردوز دارو شوید بنابراین باید دقت کنید. مصرف آسپیرین برای درمان آنفلوانزا در کودکان زیر 18 سال ممکن است با بیماری سندرم ری همراه باشد بنابراین پیش از مصرف اسپیرین در کودکان با پزشک صحبت کنید. 

پیشگیری از سرماخوردگی و آنفلوانزا: شستشوی دست 

شستشوی دستها به جلوگیری از انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر کمک میکند. دستان خود را با آب و صابون به مدت بیست ثانیه خوب به هم بمالید. بین انگشتان و اطراف ناخنها را از قلم نیندازید. سپس دستانتان را کامل شستشو داده و خشک کنید. مواد ضد عفونی کننده بر پایه الکل نیز برای تمیز کردن دست موثر است. در فصل سرماخوردگی و آنفلوانزا دستان خود را مرتب بشویید به خصوص پس از سرفه، عطسه یا گرفتن بینی. اگر دستمال کاغذی در دسترس ندارید هنگام سرفه یا عطسه از آستین یا آرنج خود به جای کف دست استفاده کنید. 

پیشگیری از آنفلوانزا: واکسن 

واکسن آنفلوانزا بزنید. این واکسنها از انواع بی خطر ویروس آنفلوانزا تهیه میشوند تا به بدن در شناسایی زود هنگام ویروس و مبارزه با آن در صورت مواجهه کمک نمایند. این واکسن موجب ابتلای شما به سرماخوردگی نمیشود. به خصوص برای کودکان بالای 6 ماه، زنان باردار و افراد بالای 50 سال و افرادی که بیماری مزمن یا ضعف سیستم ایمنی دارند دریافت این واکسن اهمیت دارد.  کودکان سالم دو سال به بالا و بزرگسالان سالم غیر باردار زیر 50 سال میتوانند واکسن اسپری بینی استفاده نمایند.